Przewiń, aby dowiedzieć się więcej
Gezichtsherkenning is een van de meest controversiële onderwerpen in de technologiesector van vandaag. Sinds deze biometrische identificatietechniek voor het eerst werd onderzocht in de jaren zestig, is de nauwkeurigheid en populariteit ervan voortdurend toegenomen. Tegen 2020, na de introductie van Face ID op Apple iPhones drie jaar eerder, had de wereldwijde markt voor gezichtsherkenning een waarde van 3,72 miljard dollar bereikt. Tegen 2026 zal dit naar verwachting meer dan verdrievoudigd zijn tot 11,62 miljard dollar.
De controverse rond de gezichtsherkenningstechnologie heeft vooral te maken met privacy. Een van de gebieden die naar verwachting een grote bijdrage zullen leveren aan de groei van gezichtsherkenning zijn overheidsprogramma’s. De Chinese overheid maakt momenteel gebruik van een uitgebreid openbaar bewakingssysteem – 54% van alle bewakingscamera’s ter wereld bevindt zich in China – en de VS zijn bezig met de uitrol van gezichtsherkenning op luchthavens in het hele land.
Er zijn twee hoofdtypen gezichtsherkenning: één-op-één en openbaar. Eén-op-één systemen zijn ontworpen voor doeleinden als toegangscontrole, waarbij gezichten één voor één worden gescand en vervolgens worden vergeleken met een vooraf gedefinieerde database van gebruikers om hen toegang te verlenen of te weigeren. Openbare gezichtsherkenningssystemen worden over het algemeen gebruikt voor bewakingsdoeleinden om veel verschillende gezichten tegelijk te scannen en bekende personen te identificeren.
Gezichtsherkenningstechnologie maakt gebruik van de natuurlijke variatie en uniciteit van de gelaatstrekken van de mens als een middel om de identiteit te verifiëren. Gespecialiseerde camera’s analyseren de vorm en positie van gelaatstrekken en maken een biometrische datakaart van het gezicht. Deze biometrische kaart wordt vervolgens vergeleken met de database van het systeem om vast te stellen of de persoon al dan niet wordt herkend.
In het algemeen zijn er 4 basisstappen bij gezichtsherkenning:
Bij de vroegste pogingen tot computergestuurde gezichtsherkenning werden de coördinaten van bepaalde gelaatstrekken van een foto op een grafisch tablet vastgelegd. Deze punten werden vervolgens gebruikt om 20 verschillende afstanden tussen de punten te berekenen. Een computer kon dan de afstandsberekeningen voor verschillende foto’s vergelijken om potentiële overeenkomsten te vinden.
Naarmate de computertechnologie vorderde, werden ook de verfijning en de nauwkeurigheid van de gezichtsherkenning groter. Aanvankelijk was de herkenning hoofdzakelijk gebaseerd op foto’s van het gezicht van mensen. Vanaf de jaren negentig is de aandacht verschoven naar live gezichtsherkenning, waarmee gezichten van personen in real time kunnen worden gevonden en geanalyseerd, vaak op basis van beelden met een drukke of lage resolutie. Moderne technieken maken gebruik van een breed scala aan technologieën; Face ID op iPhones werkt bijvoorbeeld door duizenden infrarode stippen op het gezicht van de gebruiker te projecteren en een kaart te genereren van de contouren van het gezicht.
Gezichtsherkenning wint al meer dan een decennium gestaag aan populariteit in toegangscontrolesystemen. Het uitbreken van de COVID-19 pandemie vormde bovendien de achtergrond voor een plotse en sterke stijging van de vraag naar gezichtsherkenningstechnologie. Gezichtsherkenning is een volledig contactloze oplossing die het fysieke contact elimineert dat andere systemen zoals vingerafdruk- en irisscanners vereisen.
Bij toegangscontrole zijn gezichtsherkenningssystemen per definitie één-op-één-identificatiemethoden. Eén enkele persoon benadert de camera, waarna zijn gezicht wordt gescand en vergeleken met de bestaande database van gebruikers. Gezichtsherkenning is niet alleen touch-free, maar biedt ook een uiterst snelle en betrouwbare oplossing voor toegangscontrole. Deze technologie is nu sneller, efficiënter en nauwkeuriger dan het menselijk oog.
Bovendien is gezichtsherkenning doordrenkt met de algemene veiligheidsvoordelen van biometrische verificatiesystemen.
De ievo iface™ is een geavanceerde gezichtsherkenningsterminal die tot 20.000 gezichten in slechts 1 seconde matcht.
Met een camera voor zichtbaar licht en een andere voor nabij-infrarood licht (NIR), worden gezichten gedetecteerd en geanalyseerd, zelfs bij weinig omgevingslicht. iface™ biedt een nieuw niveau van nauwkeurigheid, betrouwbaarheid en snelheid voor biometrische beveiliging, evenals een hygiënische touch-free oplossing.
